อัตราเงินเฟ้อ (Inflation rate) หมายถึง
อัตราการเปลี่ยนแปลงของดัชนีราคาของปีปัจจุบันเปรียบเทียบกับดัชนีราคาของปี
ก่อน หรืออัตราการเปลี่ยนแปลงที่เปรียบเทียบระหว่างช่วงเวลาที่ต่อเนื่องกัน
การวัดอัตราเงินเฟ้ออาจวัดด้วยด้วยดัชนีราคาผู้ผลิต (producer price
index: PPI หรือ ดัชนีราคาผู้บริโภค (consumer price index: CPI) หรือ GDP
deflator แต่โดยทั่วไป รวมทั้งของประเทศไทยใช้ดัชนีราคาผู้บริโภค
เป็นตัววัดภาวะเงินเฟ้อ ธนาคารแห่งประเทศไทยคาดการณ์ว่าในปี 2552
อัตราเงินเฟ้อทั่วไปติดลบต่อเนื่องจากราคาน้ำมันที่ต่ำกว่าปี 2551
มากรวมทั้งแรงกดดันด้านราคาที่อยู่ในระดับต่ำ โดยในช่วงหลังจากไตรมาสที่ 1
ของปี 2553
แนวโน้มของเงินเฟ้อจะเป็นไปตามข้อสมมติราคาน้ำมันและสินค้าโภคภัณฑ์รวมถึง
ราคาน้ำมันขายปลีกในประเทศที่ค่อยๆ ปรับตัวสูงขึ้นตามราคาน้ำมันในตลาดโลก
ประกอบกับการขยายตัวทางเศรษฐกิจมีแนวโน้มที่ดีขึ้นจะทำให้กำลังการผลิตส่วน
เกินลดลง
โดยอัตราเงินเฟ้อพื้นฐานและอัตราเงินเฟ้อทั่วไปมีโอกาสติดลบในบางไตรมาสที่
เหลือของปี 2552
ตามผลของมาตรการบรรเทาค่าครองชีพและการเคลื่อนไหวของราคาน้ำมัน
ส่วนอัตราเงินเฟ้อในปี 2553
จะปรับตัวสูงขึ้นจากเศรษฐกิจที่ฟื้นตัวอย่างชัดเจนและผลจากการสิ้นสุด
มาตรการบรรเทาค่าครองชีพ
